အသားညိဳစိမ့္စိမ့္ ၊ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔ သြက္သြက္လက္လက္ပဲရွိေသးတယ္။သူ႔ၾကည့္လိုက္ရင္ အသက္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္လို ့ဘယ္သူမွထင္မွာမဟုတ္ဘူး။အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ သူျပသနာတက္တယ္။အသက္ေျခာက္ဆယ္ထက္ သံုးႏွစ္ေက်ာ္လုပ္လို ့ဆိုၿပီး သူ႔ကိုေငြက်ပ္သိန္းခုႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ျပန္ေလ်ာ္ဖို ့ဆံုးျဖတ္ခံခဲ့ရတယ္။သူက ဆရာမ ေဒၚမာမာျမင့္ပါ။အထက ၁၂ ေက်ာင္းက အလယ္တန္းျပတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး စာအသင္အျပေကာင္းသူ ၊လူခ်စ္လူခင္မ်ားသူလို ့ေျပာရမယ္။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္သူ႔ကို မဂၤလာပါ ဆရာမလို ့ႏုတ္ဆက္လိုက္တယ္။ သူလည္းေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ျပံဳးျပၿပီး ျပန္ႏုတ္ဆက္တယ္။တကယ္ေတာ့ ဒီလိုျပသနာတက္ထားသူတစ္ေယာက္ကို ခေစ့တြင္းက် အင္တာဗ်ဳးဖို ့ဆိုတာ အားနာစရာေကာင္းသလို ၀မ္းနည္းစရာေတြလည္း ပါလာႏိုင္တယ္ေလ။ သူေပါ့ေပါ့ပါးပါးျပံဳးျပေပမယ့္ စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရတဲ့ပံုကေတာ့မေပ်ာက္ေသးပါဘူး၊မ်က္တြင္းေတြက်ေနသလို နည္းနည္းလည္းႏြမ္းေနပံုပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူကပဲစေျပာတယ္။ အသိေတြက မီီဒီယာေတြနဲ႔ အင္တာဗ်ဳးဆက္မလုပ္ဖို ့တားထားတယ္တဲ့။ဒါေပမယ့္ တိုင္းမွဴးလာလွဴတဲ့ကိစၥကေတာ့ ေျပာရဦးမွာပဲ ဆိုျပီး “ဆရာမေလ်ာ္ရမယ့္ေငြကို တိုင္းမွဴးက လာလွဴသြားတယ္။ခုႏွစ္ဆယ့္ရွစ္သိန္းလာလွဴသြားတယ္”ဆိုျပီးေျပာတယ္။ ဒါၿပီးေတာ့ အင္တာဗ်ဴးရေအာင္ဆိုသူ႔အခန္းထဲေခၚသြားတယ္။သူ႔အခန္းဆိုတာက တစည(တိုင္းရင္းသားစည္းလံုးညီညႊတ္ေရးပါတီ) ၀င္းထဲက လိုင္းခန္းေလးပါ။ကြ်န္ေတာ္အျမင္အရဆို ဆယ္ေပပတ္လည္ေလာက္ပဲရွိမယ္။ပစၥည္းေတြကလည္း မ်ားမ်ားစားစားမရွိဘူး၊ဟင္းခ်က္စရာေတြတင္ထားတဲ့ စင္ေလးရယ္၊ထိုင္ခံုေလးေတြရယ္။၀ိႈက္ဘုတ္တစ္ခ်က္ရယ္။ကြ်န္ေတာ္သတိထားမိတာက အိပ္ရာမရွိတာပါ၊အဲ့ဒီသံမံတလင္းခင္းထားတဲ့အခန္းထဲမွာ…
Read Moreမဂၤလာပါ ဆရာမ
