Category: ဆောင်းပါး

    ဆူးငှက်   ကုန်လွန်ခဲ့သောနှစ်၅၀ကျော် ကာလ။ လူပျိုပေါက်စအရွယ်တိုင်အောင် လူကြီးမိဘမပါဘဲ ဘယ်ခရီးမှ မလွှတ်ဖူးသော အစဉ်အလာကြောင့် တန်ဆောင်မုန်းလ၏ အခါသမယအချိန်အခါ ကထိန်ပွဲတော်အဖြစ် မိဘများနှင့်အတူ လိုက်ပါရ ခြင်းက စစ်ကိုင်းတောင်သို့ ပထမဦးဆုံး ရောက်ဖူးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။   ဆွမ်းဦးပုညရှင် စေတီအတက်   မဟာဂန္ဓာရုံချောင်၏ အစွန်ရှိကမ္မဋ္ဌာန်း ကျောင်းလေးတစ်ကျောင်းတွင် တည်းခိုရတော့၊ ထိုကမ္မဋ္ဌာန်း ကျောင်းလေးက ဆွမ်းဦးပုညရှင် စေတီအတက် ခြင်္သေ့တစ်ကောင်စောင်းတန်းနှင့် နီးကပ်နေသည်။ ကထိန်ပွဲနှင့် လိုက်ပါလာသော လူကြီးတွေက အထုပ်အပိုးချပြီးသည်နှင့် ဝေယျာဝစ္စ အလုပ်တွေက ပေါ်လာတော့သည်။ လှူဖွယ်ပစ္စည်းတွေပြင်ဆင်ရမည်။ ချက်ဖို့ပြုတ်ဖို့ ဈေးဝယ်ရမည်။ မီးဖိုကိစ္စစီစဉ်ရမည်။ အို … အလုပ်တွေက မနား နိုင်တော့၊ ပြောကြ၊ ဆိုကြ၊ အော်ကြဟစ်ကြနှင့် ပျားပန်းခတ်ဇယ်စက်သလို လုပ်ကိုင်နေကြတော့ ကျွန်တော့အတွက် နေရာမရှိ။ အလုပ်ရှုပ်ပြေးလွှားနေကြရသော လူကြီးနောက် တကောက်ကောက်လိုက်နေလို့လည်း…

Read More

    ဆူးငှက်   ကိုဗစ်ကာလ အရှိန်မသေနိုင်သေးတော့ ဒီနှစ် ဘုရားပွဲရာသီက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက် ခြောက်ကပ်ကာ ပြီးဆုံးသွားတော့မည်။ ကံကောင်းပါမှ လာမည့်သင်္ကြန်ကို ဆင်နွှဲနိုင်ကြပေမည်။ မတတ်နိုင်။ ပြီးခဲ့သည့် နှစ်တွေက ဘုရားပွဲရာသီမှာ ပွဲလမ်းတခြိမ့်ခြိမ့်နှင့် ထုံးစံအတိုင်း ကျင်းပကြတော့ လူမှန်းသိတတ်ကတည်းက ဖြစ်မြဲကိစ္စမို့ မသိလိုက် မသိဖာသာ ကျော်ဖြတ်သွား၏။ ဟော.. ဒီနှစ် မကျင်းပဖြစ်ဘူးဆိုမှ ပွဲဈေးတန်း လမ်းလျှောက်ချင်သလိုလို၊ မုန့်သိုင်းခြုံစားချင်သလိုလို။ ကရေကရာဝယ်ချင်သလိုလို။ ချွေတာရေးမုန့် သတိရသလိုလို၊ အငြိမ့် ကြည့်ချင်သလိုလို၊ ခြင်းဝိုင်းမော့ချင်သလိုလို ချဉ်ခြင်းတပ်နေသည်။ ဘယ့်နှယ် ထူးထူးခြားခြား ငယ်စဉ် ကလေးဘဝက ကြည့်ခဲ့ဖူးသော ရုပ်သေးပွဲကို သတိရနေပြန်၏။ ရှေးရုပ်သေးသီချင်းတစ်ပုဒ်ထဲကလို “မူရာကို ပူတာ သူလာလို့ ဆွတာကြောင့်” ဟု ပြောရမလိုဖြစ်သည်။ သြော်… နှစ်၅၀လောက်ရှိရောပေါ့။   ×××××     ××××× ကျွန်တော့် အသက်အရွယ်တန်းမှာကိုပဲ…

Read More

      ဆူးငှက်   ဆရာကြီးရွှေဥဒေါင်းကိုခရစ်နှစ် ၁၈၈၉ခုနှစ် အောက်တိုဘာ ၂၄ ရက်နေ့တွင် မွေးဖွားခဲ့သောကြောင့် ၁၉၈၉ခုနှစ် အောက်တိုဘာ ၂၄ရက်နေ့တွင် အနှစ်၁၀၀ တင်းတင်း ပြည့်သည်။ ထို့ကြောင့် ဆရာကြီးရွှေဥဒေါင်း အနှစ် ၁၀၀ပြည့်ပွဲကိုဒေါ်ဒေါ်လူထုဒေါ်အမာဦးစီး၍ တောင်လေးလုံးကျောင်းတိုက်တွင် ကျင်းပခဲ့သည်။   လွန်ခဲ့သော၃၁ နှစ် ၁၉၈၉ ခုအောက်တိုဘာလ၂၄ရက်နေ့ကအမရပူရတောင်သမန် တောင်လေးလုံးကျောင်းတိုက်တွင်ဆရာကြီးရွှေဥဒေါင်း နှစ် (၁၀၀)ပြည့် အခမ်းအနားကျင်းပသောအခါအမှတ်မထင်အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကိုလည်းသတိရလိုက်မိသည်။ဆရာကြီးရာပြည့်အခမ်းအနားမှာဆရာကြီးပုံအမှတ်တရပို့စကတ်ထုတ်ကြမည်။   ဆေးတံကြီးကိုက်ထားသောဆရာကြီးပုံကိုဆရာပေါ်ဦးသက်ထံစကက်(ချ်)အပ်မည်။ ထိုပုံကိုအဖြူအမည်း၂ရောင်ရိုက်မည့်ပို့စကတ်ထုတ်ဝေကြဖို့ဖြစ်သည်။   ထို့ကြောင့်ဒေါ်ဒေါ်ကဆရာကြီး၏ အဖြူအမည်းမူရင်းဓာတ်ပုံတစ်ပုံကို ကျွန်တော့်အားပေးသည်။ ဓာတ်ပုံကရှားရှားပါးပါးမူရင်းလေးမို့ ထိုဓာတ်ပုံကိုကော်ပီတစ်ပုံပွားပြီး ဆရာပေါ်ဦးသက်ထံပေးထားဖို့ဖြစ်သည်။   မူရင်းဓာတ်ပုံလေးကလည်းကောင်းလှချည့်၊ ရှေးကအဖြူအမည်းပုံမို့ Toneတွေကအသေးစိတ်သည်။ ပြေသည်၊ညက်သည်။ ဆရာကြီးမျက်နှာပေါ်ရှိအရေးအကြောင်းတွေက ဇရာနှင့်တည်ကြည်ရင့်ကျက်ခြင်းကိုအပီအပြင်ဖော်ပြနေ၏။   ဆေးတံကိုအံကြိတ်ကာကိုက်ထား၍မေးရိုးများ၏ တင်းမာမှုအရေးအကြောင်းတွေအထင်းသားပေါ်နေသည်။ ကြည့်စမ်းစာရေးဆရာများ အပလီအပလာတွေနှင့်တတ်နိုင်လိုက်တာ ၊ အခုကျွန်တော်ရေးသမျှဆရာကြီးဓာတ်ပုံနှင့်ပတ်သက်သည့်စာကြောင်းတိုင်းမှာ နောက်မှသာသိရှိ၍ရေးသားခြင်းဖြစ်၏။ အချိန်ကာလတွေလွဲချော်နေသည်။  အခုရေးပုံကထိုစဉ်ကပဲနားလည်တတ်ကျွမ်းသိရှိနေဟန်ညာဖြီးပုံက။ တကယ်တော့ဒေါ်ဒေါ်ပေးလိုက်သောမူရင်းအဖြူအမည်းဓာတ်ပုံလေးကို…

Read More

      ဆူးငှက်   ၃၅လမ်းရဲ့ အဆုံးသတ်ရာ မြစ်ကမ်းရိုးပေါ်က အနောက်ဘက်ဆီ မျှော်ကြည့် လိုက်တော့ မင်းဝံတောင်ရိုးက တိမ်စိုင် တိမ်လိပ်ကြီးတွေကို စုတ်ချက်ထူထူနဲ့ ကလနားသပ် ပြေးနေတယ်။။ လှိုင်းအနည်းငယ် ရှိတဲ့ ဧရာဝတီမြစ်ပြင်မှာ’ခိုတောင်’ ရွာဆီ ဦးတည်တဲ့ လှေကလေးက စုန်မှာလေလား၊ ဆန်မှာလေလား ခွဲခြား သိဖို့ ခက်ခဲလှဘိ။ တာရိုးအောက်ခြေ တည့်တည့်မှာ ကျောက်ချထားတဲ့ ပင်လုံ နှစ်ထပ်သင်္ဘောကြီးက ဣန္ဒြေရရ ငိုက်မျဉ်းနေလို့။ သူ့ပေါ်ကနေ ဒိုင်ဗင်ထိုးကာ ရေကူးနေသူတွေ။ နှီးပုံးလေးနှင့် အခေါက်ခေါက် အခါအခါ ရေခပ်နေသူတွေ။ သူ့ဝမ်းဗိုက်ဘေးမှာ တဗုံးဗုံး ထုနှက် အဝတ်လျှော်နေသူတွေကို ဂရုမစိုက်အားသေး …။   ဟို … တောင်ဘက် ချော်ဆိပ်ဘက်ဆီမှာ သဲမှုန်တွေ လေအဝှေ့ အုံကြွ ထလို့်။ သဲကားတစ်စီး ကမ်းပေါ် တအိအိတက်လာတယ်။…

Read More

ဆူးငှက်   ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်၄၀လောက်က မန္တလေးမှာ အငြိမ့်တစ်ခေတ် တကျော့တပြန် ခေတ်စားလာပါတယ်။ ခေတ်အဆက်ဆက် ထွန်းကားခဲ့တဲ့ မန္တလေးအငြိမ့်ဟာ ရတနာပုံခေတ်က မယင်းတော်တို့ မကြေးမျှင် (ခေါ်) ဆင်ခိုးမလေးတို့ မထွေးလေးတို့ ဆီကနေ ဆင်းသက်လာပြီး မြခြေကျင်းမငွေမြိုင်တို့ လေဘာတီမမြရင်တို့ သြဘာသောင်းတို့ ဥက္ကလာအေးကြည်တို့ ခေတ်အထိ လက်ဆင့်ကမ်းခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီလက်ဆင့်ကမ်းမှုဟာ “အငြိမ့်” ဆိုတဲ့ ဝေါဟာရအတိုင်း တီးတော့လည်း ငြိမ့်ငြိမ့်၊ ဆိုတော့လည်း ငြိမ့်ငြိမ့်၊ က တော့လည်း ငြိမ့်ငြိမ့် ပါပဲ။ ရွှေနန်းတွင်းက သက်ဆင်းခဲ့လေတော့ ရိုင်းလို့မရပါဘူး။ ကြမ်းလို့မရပါဘူး။ ခုန်လို့ ပေါက်လို့ အော်လို့ ဟစ်လို့ မရပါဘူး။   ဒီအစဉ်အလာအတိုင်း အငြိမ့် က ဖြစ်တည်လာလိုက်တာ ကိုလိုနီခေတ်ဦးရောက်တော့ အချိုးအကွေ့တစ်ခု ရောက်ရပါပြီ။ သီချင်းတွေ တေးသွားတွေမှာ အင်္ဂလန် က ဘင်သံတွေ ဝင်လာပါပြီ။…

Read More

    ဆူးငှက်   ကျွန်တော့်တွင် သား၂ယောက်ထွန်းကားခဲ့သည်။ အကြီးက ၁၉၈၅ခုဖွား သူရိန်ထွန်းနှင့် အငယ်က ၁၉၈၉ခုနှစ်ဖွား အောင်ပိုင်စိုး တို့ ဖြစ်သည်။ သို့သော် အိမ်နာမည်အနေနှင့် အကြီးကို ဖိုးသား၊ အငယ်ကို ဖိုးခွားဟုပဲ ခေါ်ကြသည်။ အိမ်သို့ရောက်လာသော ဆွေမျိုးတိုင်းက ဖိုးသားနှင့် ဖိုးခွားကို တွေ့တိုင်း ဟ.. ငါ့ကောင်တွေက လူပျိုဖြစ်တော့မှာဟ၊ မောင်ကျော်ဆန်း သားယောက်ျားလေးတွေ မွေးထားတော့ ရှင်ပြု အလှူလုပ်ဖို့ တာဝန်ရှိလာပြီဟေ့ ဟု ပြောကြသည်။ ထိုသို့ ပြောကြသူတွေ များလာတော့ အစက မသိလိုက် မသိဖာသာပေမယ့် နောက်တော့ ထိုစကားသံကို ကြားရမှာ ကြောက်လာတော့သည်။ သားရှင်ပြု  ဘုရား ဘုရား.. ကိုယ့်မှာက နေ့ဖို့ညစာ လောက်ငှရုံပဲ ရှိသေးသည်။ အပို မရှိ။ စုဆောင်း ထားတာ လည်း မရှိ။…

Read More

    ဆူးငှက်   ကျွန်တော်က ပန်းချီဝါသနာပါသည်။ ထိုအကြောင်းကို တဖွဖွ ပြောခဲ့ပြီးပါပြီ။ တကယ်တမ်း တက္ကသိုလ် ရောက်တော့ ပန်းချီနှင့်ပဲ စတင် ထိတွေ့ဖြစ်ပါသည်။ ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်ရောက်သည့် ၁၉၇၆ခုနှစ်မှာပဲ ကျောင်းမှာ ပန်းချီပြပွဲ ပြုလုပ်သည်။ ထိုစဉ်ကာလ ကျွန်တော်က ဝါးတန်း ကောင်းမြင့် ပုံနှိပ်တိုက် အမှိုက်ပုံထဲက စွန့်ပစ် ပုံနှိပ်မင် ဘူးထွေထဲက ဆေးတွေနှင့် တောက်တိုမယ်ရ ဟိုရေးသည်ရေး လက်ဆော့နေသည့် အချိန် ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ် ၂၆ဘီလမ်း ငှက်နီတိုက်က ဆီဆေးအတောင့်တွေ ရှားရှားပါးပါး ရောင်းတာ တွေ့လိုက်သည်။     ငှက်နီတိုက်က ပန်းချီဆရာကြီး ဦးလှပေါ်၏ တိုက်ဖြစ်သည်။ ဆီဆေးတောင့်ကို အခုမှ မြင်ဖူးသည်။ ထို့ကြောင့် စုထားသည့် မုန့်ဖိုးလေးနှင့် ဝယ်လိုက်သည်။ ဘာရောင်တွေ ညာရောင်တွေ မသိ။ မျက်စေ့ထဲ…

Read More

  ဆူးငှက် မြန်မာသက္ကရာဇ် အလိုအရ ၁၂၂၁ ခု၊ ကဆုန်လပြည့်ကျော် ၆ ရက်နေ့မှ ၇ ရက်နေ့အကူးတွင် မန္တလေး ရတနာပုံမ် ရွှေမြို့တော်ကြီး အလုံးစုံအသုံးခံ ပြီးစီးအောင်မြင်သည်ဟု ဆို၍ ကုန်လွန်ခဲ့သော ၁၃၂၁ ခု(ခရစ်နှစ် ၁၉၅၉ ခု)ခုနှစ် မန္တလေးအနှစ် ၁၀၀ ပြည့်ခဲ့သည်။ “မန်းရာပြည့်”ဟု အလွန်တိကျ ကျစ်လျစ်သော နာမည်ဖြင့် ပွဲကြီးဝှဲချီးကျင်းပခဲ့သည်။ မန်းရာပြည့်၏ အရှိန်အဝါက မည်မျှကြီးမားခဲ့လေသည်မသိ…။ ထိုနှစ်က မန္တလေးမှာ မွေးသော ကလေးမှန်သမျှ မောင်ရာပြည့်၊ မရာပြည့်ဟု မှည့်ကြတာများသည်။ “ရာပြည့်”ဟူသော နာမည်ပါရှိသူ အားလုံး ယခုအချိန် ရှိကြလျှင် ၆၅နှစ် ရှိကြပြီ။ လူမဆိုထားဘိ ထိုနှစ်က ဆောက်သော တိုက်တာ အဆောက်အဦများကိုပင် ရာပြည့်ဂေဟာ၊ ရာပြည့်ရိပ်သာ၊ ရာပြည့်တိုက်ဟု အမည်ပေးခဲ့ကြ၏။ မန်းရာပြည့်ပွဲတော်ကြီး ဝှဲချီး ကျင်းပခဲ့သော မန္တလေးတောင်ခြေက…

Read More