Author: Editor Htein Lin

    ဆူးငှက်     အားလုံးက အသံကြားရာ နားစွင့်လိုက်ကြသည်။   ”သင်္ကြန်အခါတော်…….” ဟူသော အသံနှင့်အတူ အရှေ့ ဦးထိပ်တံခါးဆီမှ အမြောက်သံ သုံးချက်ကို စတင် ကြားလိုက်ရ၏။ ဝမ်းမြောက် ပျော်ရွှင်ခြင်း၏ အသံလှိုင်းတစ်ခုက ရွှေမြို့တော်၏ ကောင်းကင်ယံဆီ လှိုက်ခါသွား သည်။ ”ဒုန်း………” ” ဒုန်း ” ” ဒုန်း ”       ဦးထိပ်တံခါးမှ အမြောက်သံက ‘သောင်းညွတ်’ တံခါးဆီ ပြောင်းသွား၏။ ထို့နောက် တောင်ဘက်မျက်နှာ အင်္ဂါထောင့်က ”ကျွန်းလုံးယူ” ၊ ပြီးတော့ ”ကျော်မိုး” ခေါ် ”မင်္ဂလာ” တံခါး…..။ ဤသို့ဖြင့် တံခါး ၁၂ ရပ်တိုင်း၌ အမြောက်သံသုံးချက်စီဖြင့် အမြောက်သံ သုံးဆယ်ခြောက်ချက် တိတိကြားပြီးနောက် သင်္ကြန်တော်ကျချေပြီ။ ထိုအခါမှစ၍…

မတ် ၊ ၃၁ ၊ ၂၀၂၄ SP (VOM) ” သမီး စာကျက်နေတဲ့ သစ်ပင်နားကို လက်နက်ကြီးကျည်တလုံး ကျရောက်ပေါက်ကွဲတယ် ၊ သမီးကျောပေးမှီထားတဲ့ သစ်ပင်နောက်ဘက်မှာလည်း ဗုံးပေါက်တာ လူတော့ မထိပေမယ့် ၊ စိတ်ထဲမှာ ဒီနေ့အထိ အလန့်မပြေသေးဘူး” အဲ့ဒီဖြစ်စဥ်က ပြီးခဲ့တဲ့ ဖေဖော်ဝါရီ ၁၇ ရက် နေ့လယ်ပိုင်း အချိန်က ၊ စစ်ကိုင်းတိုင်း ၊ ကောလင်းမြို့နယ် ၊ ကျွန်းလှခုံကျေးရွာနားမှာရှိတဲ့ ယာယီတိုက်ပွဲရှောင်နေရင်း ဒီနှစ် တက္ကသိုလ်ဝင် စာမေးပွဲဖြေဆိုဖို့ ကြိုးစား ပြင်ဆင်နေတဲ့ ကျောင်းသူတယောက်ရဲ့ အတွေ့ကြုံဖြစ်ပါတယ်။ ကောလင်းမြို့ဟာ ပြီးခဲ့တဲ့ ၂၀၂၃ နိုဝင်ဘာ ၃ ရက်ကနေစပြီး ၆ ရက်နေ့အထိ သုံးရက် ၊ သုံးည လုံးလုံး တိုက်ပွဲတွေ ပြင်းထန်ခဲ့တယ် ၊ အဲ့ဒီနောက်…

      ဆူးငှက်   တစ်ခါတစ်ရံ စာအုပ်စင်ရှိ ရှုမဝမဂ္ဂဇင်းဟောင်းတွေ၊ မိုးဝေမဂ္ဂဇင်းဟောင်းတွေ ပြန်လှန်ကြည့်မိတိုင်း ‘သုံးရောင်ခြယ်စာပေ’ ဟူသော ‘ဒေါင်းအိုးဝေ စာဟောင်း စာကောင်း’ ဟူသော မင်ရိုက်တံဆိပ်တုံး စာတန်းလေးတွေမြင်တော့ လွမ်းဆွတ်နေမိသေး၏။ တစ်နေ့ ၃ကျပ်မျှသာရသော အမေ့မုန့်ဖိုးလေးက လက်ဖက်ရည်ဆိုင် နှစ်ကြိမ်လောက်ထိုင် တစ်ခါတရံ ဝင်းလိုက်ရုံမှာ စတောလ်က ရုပ်ရှင်ကြည့် အပြီးမှာပင် လစဉ်ထုတ် မဂ္ဂဇင်းတွေ ပုံမှန် ဝယ်ဖြစ်သည်။ ညနေ ဓာတ်မီးထွန်းချိန် ရောက်တာနဲ့ ညဈေးတန်းသို့ လမ်းလျှောက် ထွက်ဖြစ်သည်။ ၂၈လမ်းသစ်သီးဆိုင်က မမကြီးကိုကြည့်၊ ထိုးမုန့်ဆိုင်က ညီအစ်မ တစ်တွေကိုကြည့်၊အောက်လိုင်း တောင်မလွယ်နား ဖိနပ်ဆိုင်က မမလေးကို ကြည့်ပြီး သကာလ နာရီစင် အရှေ့ဘက်ချိုးတက်ကာ အာဇာနည်လမ်းပေါ်က စာအုပ်ဆိုင်တွေ ဆီ ရောက်ဖြစ်တော့သည်။     အင်းဝစာအုပ်တိုက် နှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်…

    ဆူးငှက်     “ သုခုမပညာရှင် ဖြစ်ချင်ရင် မိမိတို့အသီးသီးကိုယ့်ပညာနဲ့ကိုယ် ပန်းချီဆရာက ပန်းချီဆွဲတတ်အောင်၊ ဓာတ်ပုံဆရာက ဓာတ်ပုံရိုက်တတ်အောင်၊ သီချင်းရေး ဆရာက သီချင်းစပ်တတ်အောင် စသည်တို့ကို ကြိုးကြိုးစားစား လေ့ကျင့်နေရင်း အခု ကျွန်တော်ပြောနေတဲ့ ခံစားမှု၊ မွေးမြူမှုကိုလည်း မမြဲမပြတ် မွေးမြူကြရပါတယ်။ ဥပမာ အခုပန်တျာကျောင်းမှာ သင်နေကြတဲ့ ပန်းချီပညာသင်ကလေးတွေဟာ သုံးနှစ်သင်လိုက်ရင် အတော် ဆွဲတတ်တဲ့ ပန်းချီဆရာလေးတွေ ဖြစ်လာပါမယ်။ ဒါပေတဲ့ သူတို့မှာလောကဗဟုသုတက နည်းနေပါဦးမယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ဟာ ဘယ်လိုခံစားတဲ့ သဘောတွေ၊ ဘယ်လိုအသိတွေ သရုပ်ဖော်မယ်ဆိုတဲ့ဘက်က အတော်မွေးမြူရပါဦးမယ်။ ဓာတ်ပုံသမားဆိုတော့ ခြောက်လ၊ တစ်နှစ်နဲ့ ကောင်းကောင်း ရိုက်တတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူလည်း မွေးမြူဘက်က အတော် မွေးရပါဦးမယ်။ ပိုပြီးမွေးမြူရပါမယ်။ ပန်းချီတို့ စာရေးဆရာတို့က မိမိတို့အတွေ့အကြုံတစ်ခုကို တွေ့တုန်း မှတ်ပြီးနောက်…

  မတ် ၂၂ – ၂၀၂၄ SN (VOM) ရေသယံဇာတဟာ သက်ရှိအားလုံးအတွက် အခြေခံအကျဆုံး လိုအပ်တဲ့ သဘာဝအရင်းအမြစ်ဖြစ်ပါတယ်။ လူသားတို့အတွက်စားရေရိက္ခာ၊ သောက်သုံးရေနဲ့ ဇီဝမျိုးစုံမျိုးကွဲ‌အားလုံး အပါအဝင် ဂေဟစနစ်ကို အထောက်အပံ့ပြုတဲ့ သက်ရှိသတ္တဝါတို့အတွက်ရေလုံလောက်စွာရရှိရေးဟာ အရေးကြီးလှပါတယ်။ ‘ရေ’ ဆိုတာဟာ လူသားအားလုံးအတွက် မရှိမဖြစ် အရေးအကြီးဆုံးပါ။ ဒါ့အပြင် လူမှုအသိုင်းအဝိုင်းထဲ ကောင်းမွန်တဲ့အပြောင်းအလဲတွေ ဖြစ်ဖို့ရာမှာလည်း ရေက အဓိက အရေးပါပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့် ရေရှားပါးလာမှု၊ ရေထုညစ်ညမ်းမှု၊ သောက်သုံးရေချို လျော့နည်းလာမှု စတဲ့ ပြဿနာအားလုံးကို ဖြေရှင်းနိုင်ဖို့ ကမ္ဘာ့ကုလသမဂ္ဂရဲ့ အစီအစဉ်အရ ၁၉၉၂ ခုနှစ်မှာ ကမ္ဘာ့ကုလသမဂ္ဂရဲ့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဆိုင်ရာ ညီလာခံမှာပထမဆုံး အဆိုပြုခဲ့ပြီး နှစ်စဉ် မတ်လ ၂၂ ရက်နေ့ကို “ကမ္ဘာ့ရေနေ့” (World Water Day) အဖြစ်သတ်မှတ်ခဲ့ကာ ပထမဆုံးသော“ကမ္ဘာ့ရေနေ့” ကို ၁၉၉၃…