ဆူးငှက် ကျွန်တော် “ပန်မြိုင်လယ်”ကို တော်တော် စွဲလန်းခဲ့ပါတယ်။ တကယ်တမ်း “ပန်မြိုင်လယ်”ကို နှစ်ခြိုက် စွဲလန်းခဲ့ပေမယ့်လည်း “ပန်မြိုင်လယ်”ကို ဂဏသေချာစွာ ကျွန်တော်မသိရိုးအမှန်ပါ။ ရွာစားစိန်ချစ်တီး ဆိုင်းဝိုင်းထဲက ဦးပြေဟန်နှင့် ဦးစပယ်ရှယ်ပြောသလို “ပန်မြိုင်လယ်ဆိုတာ ကိုဖိုးခ လယ်နဲ့ ကန်သင်းချင်းယှဉ်နေတဲ့ လယ် ပေါ့”ဆိုတဲ့ ပြက်လုံးထဲကလိုပင် မတွေးမိခဲ့။ကျွန်တော် စာအုပ်အငှားဆိုင်လေး ဖွင့်မှာမို့ ဆိုင်နာမည် ဆိုင်းဘုတ်လေးကို အဲဒီအချိန်က ခေတ်စားနေတဲ့ ရောင်စုံစတစ်ကာပလတ်စတစ် အစိမ်းရောင်လေး စာလုံးလှီးပြီး ကျောက်သင်ပုန်းဆေး အနက်သုတ်ထားတဲ့ သုံးထပ်ပြားလေးပေါ်ကပ်တော့ ရွာကရောက်နေတဲ့ဦးကြီးက ပါးစောင်ရှိ ကွမ်းတွေ ဖွီးကနဲထွေးပြီး “မင်း ဆိုင်နာမည်ကလည်းကွယ် အတိတ်နိမိတ်မရှိ၊ ပန်းလည်းပန်း၊ လယ်လည်း လယ်ဦးမှာ ဆိုတော့ မဟန်ပါဘူးကွယ်”လို့ ဆိုတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဦးကြီးကို ရှင်းပြမနေတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဘွဲ့ရပြီးလူငယ်တစ်ယောက်ပေမယ့် ဦးကြီးပြောသလို အဆင်မပြေ တပင်တပန်း…
Read Moreပန်းမြိုင်လယ်မှ အစ
