ဆူးငှက် ကျွန်တော်က မန္တလေး ဝိဇ္ဇာနှင့် သိပ္ပံတက္ကသိုလ်ကို ၁၉၇၅-၇၆ စာသင်နှစ်မှ ရောက်သည်။ ဒါတောင် ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် တက္ကသိုလ်သို့ ပထမနှစ်ကတည်းက တက်ခွင့်ရသည့် ပညာရေးစနစ်ကို မှီလိုက်၍ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်တို့နောက်နှစ်မှာ တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းအောင်မြင်ပြီးပါက မန္တလေးမြို့လယ်ခေါင် ယခင် ကဉ္စဏနှင့် နန်းကေသီ အမျိုးသမီးဆောင်များနှင့် ယခင် ဖားသားလဖုန်း (အ.ထ.က ၁၄) ကျောင်းဝင်းများနှင့် နန်းရှေ့ ယခင်ပွဲကုန်းကျောင်းနေရာများတွင် မန္တလေးတိုင်းဒေသကောလိပ်ဟု ဖွင့်လှစ်ပြီး ထိုဒေသကောလိပ်မှာ ၂ နှစ်နေပြီးမှ တက္ကသိုလ်သို့ ဆက်တက်ခွင့်ရသည်။ တက္ကသိုလ်သို့ တက်ခွင့်ရပြီဆိုကတည်းက စိတ်ထဲမှာ ချဉ်ခြင်းတက်နေတာက တက္ကသိုလ်အဝန်းအဝိုင်းနှင့် စပ်ဟပ်သက်ဆိုင်သော နေထိုင်ခြင်းအနုပညာနှင့် တက္ကသိုလ်မှ နာမည်ကျော်ဆရာကြီးများကို တွေ့မြင်လိုလှခြင်းဖြစ်သည်။ ဝတ္ထုတွေထဲက တက္ကသိုလ်သည် လွမ်းဆွတ် ဖွယ်ကောင်းလှ၏။ ဆွတ်ပျံ့ဖွယ်ကာင်းလှ၏။ ရဲရင့်တက်ကြွဖွယ်ကောင်းလှ၏။ ဂုဏ်ယူအားတက်ဖွယ်ကာင်းလှ၏။ ကိုယ့်ကိုယ်နှိုက်က စာပေအနုပညာမှာ ဝါသနာ အထုံပါခဲ့တော့ … တက္ကသိုလ်က ပညာရှင်ကြီးများထံ…
Read Moreဒေါက်တာသန်းထွန်း မန္တလေးမှာ ခေါင်းချသွားတာ ၁၆နှစ်ပြည့်ပြီ
