——————————————
ဆူးငှက်
အခုတစ်လော အခမ်းအနားတွေမှာ “သဘာပတိကြီးမှ မိန့်ခွန်းပြောကြားပါလိမ်မယ်” ဆိုတဲ့ အခမ်းအနားမှူးရဲ့ လေယူလေသိမ်းက အစ “ပုံစံခွက်” အတိုင်းပြောဆိုကြေညာနေတာ အတော်များများ တွေ့ရတယ်။
ဒီနေရာမှာ ကဗျာဆရာကြီး ဦးကိုလေး(အင်းဝဂုဏ်ရည်)ပြောတာသတိရမိတယ်။ ဒီလိုပါ။ “ဟေ့… ဒို့ဗမာစကားမှာ စကားလုံး တစ်လုံးချင်းစီတိုင်း အဓိပ္ပာယ်ရှိသကွ။ ဒို့အမြဲကြားခဲ့တဲ့ သဘာပတိကြီးမှ၊
ဥက္ကဋ္ဌကြီးမှဆိုတဲ့ အသုံးအနှုန်းက မှားတယ်။ “မှ” ဆိုတာ ထွက်ခွာရာ ပုဒ်သဘောဖြစ်တယ်။ သဘာပတိကြီးက၊ ဥက္ကဋ္ဌကြီးက ဆိုမှ မှန်တယ်။
ဒါပေမယ့် ငါတို့ နှစ်အစိတ်လုံးလုံး “သဘာပတိကြီးမှ”ချည်း ကြားခဲ့ရတယ်။ အမှန်ပြင်တာလည်း လက်မခံဘူး။ ဂရုမစိုက်ဘူး။ ဟုတ်ကဲ့ ကုန်လွန်ခဲ့တဲ့ ၅နှစ်ဝန်းကျင်ကာလ အရပ်ဖက် လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေ အတော်များများပေါ်ပေါက်လာ။ အခမ်းအနားတွေ အမှန်တရားကိုမြတ်နိုးတဲ့ အရပ်ဖက် လူ့အဖွဲ့အစည်းတွေက ဦးဆောင်ကျင်းပလာနိုင်လို့ မြန်မာသဒ္ဒါ အမှန်ဖြစ်တဲ့ “သဘာပတိကြီးက မိန့်ခွန်းပြောကြားပါလိမ့်မယ်”၊ “စာရေးဆရာဆူးငှက်က ဟောပြောပါတော့မယ်”ဆိုတဲ့ အမှန် စကားသံတွေ ကြားလာရတာပါ။
တစ်နှစ်ဆီကပဲ မန္တလေးတက္ကသိုလ်ရဲ့ ဘူမိနက်သန် မြန်မာစာဌာနက
အခမ်းအနားတစ်ခုမှာ “ပါမောက္ခကြီးက အမှာစကားမြွက်ကြားပါမယ် “လို့ မှန်မှန်ကန်ကန် ပြောဆိုသွားတာကလည်း ရှေ့ဆောင် စံပြပါပဲ။
ဒါပေမယ့် အချို့သောကျောင်းတွေ၊ ရုံးတွေ၊ ဌာနဆိုင်ရာတွေမှာ အခုထိအမှားဖြစ်တဲ့ “သဘာပတိကြီးမှ “ကို တွင်တွင်ကျယ်ကျယ် မြိန်မြိန်ယှက်ယှက်ပြောဆိုနေကြတုန်းပါပဲ။ ကျောင်းတွေက ဆရာ၊ဆရာမတွေ ကိုယ်နှိုက်မှာပဲ “အမှန် ” ကို သိသိကြီးနဲ့ မပြောင်းလဲရဲဘဲ အရင်လို ချပေးထားတဲ့ စာရွက်ထဲက စာအတိုင်း “သဘာပတိကြီးမှ”လို့ ခေါက်ရိုးကျိုး ပြောဆိုနေကြတာကတော့ ဝမ်းနည်းစရာပါ။
“မှ ” နဲ့ “က”ကို အမှန်အတိုင်းပြောဆိုလာကြပေမယ့် အခုထက်ထိ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ် ၂၀၊ ၃၀ ဝန်းကျင်ကတည်းက မြိန်ရေယှက်ရေသုံးစွဲနေဆဲ “ပံ့ပိုး”ဆိုတဲ့ စကားလုံး တစ်လုံးကတော့ အမှားမှန်း မသိစွာပြောဆိုနေကြတာကို မပြင်ကြရုံမက၊ ပြင်ဖို့မတိုက်တွန်းကြရုံမက၊ ပိုလို့ပင်
တွင်တွင်ကျယ်ကျယ်ကြီး ပြောဆိုသုံးနှုန်းရေးသားနေကြတာ ကြားရ၊တွေ့ရ၊မြင်ရ၊ ဖတ်ရနေတာကတော့ အလွန်းဝမ်းနည်းစရာကောင်းလှပါတယ်။
×××× ×××× ×××× ×××× ×××× ××××
မြန်မာစာ၊ မြန်မာစကားဟာ အလွန်ကြွယ်ဝပြီး အဓိပ္ပာယ်လေးနက်ပါတယ်။ သူ့နေရာနဲ့သူ “ဒူးနေရာဒူး၊ တော်နေရာတော်”သုံးစွဲဖို့ အဆင်သင့်ရှိပြီးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ လူမှာ ” သေဆုံး”သတဲ့။ ဘုန်းကြီး မှာ “ပျံလွန်တော်မူ”သတဲ့။ ဘုရင်ကျ “နတ်ရွာစံ”သတဲ့။ ဒီ အသက်ထွက်တဲ့ကိစ္စမှာကိုပဲ “ဝိဉာဉ်ချုပ်”သတဲ့။ “ခန္ဓာစဲ”သတဲ့။ “ကွယ်လွန်”သတဲ့။ “ဘဝပြောင်း”သတဲ့။ “ဘဝကူး”သတဲ့။ အများကြီးပါ။ သူ့နေရာနဲ့သူသုံးစွဲဖို့ အဆင်သင့်ပါ။အစဉ်အလာ ပညာဉာဏ်နဲ့ ယှဉ်ပြီး သုံးစွဲကြရတာပါ။
အလားတူပါပဲ။ ” ပေးကမ်း “သတဲ့။ ချီးမြှင့်သတဲ့။ ” ထောက်ပံ့”သတဲ့။ “ကူညီ”သတဲ့။ “ရက်ရော”သတဲ့။ “စွန့်ကြဲ”သတဲ့။”ဆက်သ”သတဲ့။ “မျှဝေ”သတဲ့။ “လှူဒါန်း”သတဲ့။ “ဆက်ကပ်”သတဲ့။
ဒီစကားလုံးတွေအားလုံးဟာ လူတစ်ဦးက လူတစ်ယောက်။ တစ်ဖွဲ့တစ်စည်းက လူတစ်ဦး။ လူတစ်ဦးက တစ်ဖွဲ့တစ်စည်း။ တစ်ဖွဲ့တစ်စည်းက အခြားတစ်ဖွဲ့တစ်စည်း “မုဒိတာ” ဖြစ်စရာ ” ပေးကမ်း”တဲ့ အဓိပ္ပာယ်ချည်းပါပဲ။
ဒါဖြင့် “မုဒိတာ” မဖြစ်စရာ၊ “အပြစ်တင်စရာ” ၊ ” နှာခေါင်းရှုံ့စရာ” ၊ ” မေးငေါ့စရာ”၊ ” နှစ်နားကပ် တိုးတိုးပြောစရာ” ပေးကမ်းခြင်းအတွက် တစ်လျှောက်လုံး သုံးစွဲခဲ့တဲ့ မြန်မာစကားလုံးကတော့
“ပံ့ပိုး”ဆိုတဲ့ စကားလုံးပါပဲ။
“အမလေး… အလကားလူမွေးလူတောင်ပြောင်ပါ့မလား။ ရသမျှ မယားငယ်ကိုပံ့ပိုးနေရတာကိုး…”၊ “အဲဒီကောင်လေးက ပြောင်ပြောင်ရောင်ရောင် ဖြစ်နေမှာပေါ့။ သူ့သူဌေးကတော်က သူ့လင်မသိအောင် ပံ့ပိုးပေးထားတာကိုး… ” ၊ ” မင်း… ဒီကိစ္စမှာ အဆိပ်ပင်ရေလောင်း ဘာမှပံ့ပိုးပေးစရာမလိုဘူး။ သူ့ထိုက်နဲ့ သူ့ကံသွားလိမ့်မယ်…” စသည်ဖြင့် သုံးနှုန်းပြောဆိုရေးသားခဲ့ကြတာပေါ့။
ဒေါ်ဒေါ် လူထုဒေါ်အမာ သက်ရှိထင်ရှားရှိစဉ်ကာလက လူထုကြီးပွားရေးစာအုပ်တိုက် အယ်ဒီတာအဖွဲ့စားပွဲမှာ ကျွန်တော်တို့ကို ဒီ “ပံ့ပိုး”ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို တွင်ကျယ်လာမှုအပေါ် သေချာရှင်းပြပြီး မပြောဆိုမိဖို့၊ မရေးသားမိဖို့ အထူး သတိပေးပါတယ်။ ဒီစကားလုံးရဲ့အဓိပ္ပာယ်ဟာ အဆိုးဖက်၊ မကောင်းတဲ့ဘက်၊ တစ်ဖက်တည်းအတွက်သာ ရည်ရွယ်တာဖြစ်လို့ စာမျက်နှာထက် ရေးသားဖို့အနေသာ၊ မပြောဆိုမိအောင် ရှောင်ရမယ်ကွဲ့”လို့ အမြဲသွန်သင်ပါတယ်။
အခုတော့…
– မိဘကလည်း သားသမီးတွေကို ပေးကမ်းတာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– ဆရာကလည်း တပည့်ကို ချီးမြှင့်တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– လူမှုကူညီရေးအသင်းကလည်း ရေဘေးဒုက္ခသည်ကို ကူညီတာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– အရာရှိကလည်း အဆင်မပြေတဲ့ဝန်ထမ်းကို ထောက်ပံ့တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– ဆရာတော်ဘုရားကလည်း ဒကာ၊ ဒကာမကို စွန့်ကြဲတာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– အလှူ့ရှင်ကလည်း အလှူခံပုဂ္ဂိုလ်ကို “ဆက်ကပ်”တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– ကြက်ခြေနီအသင်းကလည်း ဆေးပေးခန်းအတွက် “လှူဒါန်း”တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– အသင်းသားအချင်းချင်းရလာတဲ့ဆုငွေကို “မျှဝေ”တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– ကောင်လေးကလည်း သူ့ရည်းစားကောင်မလေးကို “ရက်ရော”တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– နိုင်ငံတော်သမ္မတကြီးကလည်း အမျိုးသမီးရေးရာအဖွဲ့တွေကို “ချီးမြှင့်”တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
– နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းတွေကလည်း မြန်မာနိုင်ငံကို “ကူညီ”တာမဟုတ်ဘဲ “ပံ့ပိုး ”
တီဗွီကြည့်တော့လည်း တပံ့ပိုးတည်း ပံ့ပိုး၊ သတင်းစာတွေဖတ်တော့လည်း တပံ့ပိုးတည်း ပံ့ပိုး၊
အခမ်းအနားတွေ အစည်းအဝေးတွေမှာလည်း တပံ့ပိုးတည်းပံ့ပိုး…။ အမလေး…။ ရှိသေး… ဆို၊ က၊ရး၊ တီး ပြိုင်ပွဲမှာတောင် ကမယ့် မင်းသမီးအတွက် “ပံ့ပိုးဆိုင်းအဖွဲ့”တဲ့…။
ဒီလိုသာ… တစ်နိုင်ငံလုံး အတိုင်းအတာနဲ့ “ပံ့ပိုး” နူန်းမြင့်လာပြီဆိုရင် လူရိုသေ၊ ရှင်ရိုသေ အိမ်ဦးခန်းမှာ နေရာမရဘဲ အငယ်အနှောင်းဘဝနဲ့ လက်ဝေခံပေးဆပ်နေရချည်သေးရဲ့။ ။
#voiceofmyanmar #VOM #ဆူးငှက် #ဆောင်းပါး
